Met een dubbel gevoel verlaten we St.Maarten. Het betekent het einde van 2 superleuke vakanties met gezellige vrienden uit Nederland, afscheid van de Pooh waarvoor het avontuur er al op zit en van het eiland waar we een tijdje 'gewoond' hebben. Toch hebben we ook zin in wat minder geciviliseerde eilandjes en stille baaitjes. Als de arrogante franse kustwacht ons vol in de schijnwerpers zet en bijna entert kijken we ook wel weer uit naar de engelse BVI.
Het is een heel mooie nachtelijke tocht naar The Baths op Virgin Gorda. Vlak voor we er zijn gooien we de hengel uit en vangen net op tijd een flinke Jack.
Gelukkig is George ter plaatse, want die durft de vis te fileren. Er blijken nog een paar andere boten te zijn op deze prachtige plek.
Gelukkig gaan alle charterboten 's avonds weer weg. We maken een heel mooie wandel/klimtocht tussen de granieten rotsblokken door naar binnenmeertjes en ministrandjes. Het voelt wel alsof we in een pretpark zijn met al die amerikanen.
We varen door naar Norman Island, waar het prachtig snorkelen is bij The Caves. Als Lisanne voor het eerst al dat onderwaterleven ziet, beslaat van schrik haar nieuwe duikbril
In de baai ligt een piratenschip met een restaurant. De kindjes mogen de restjes van de vorige dag voeren aan de enorme vissen.
Hilda had twee keer een flinke pijnaanval. Is er een oude niersteenkwaal in de rebound? Op Tortola brengen we een dag door in het Peebles ziekenhuis, een hele belevenis. De wachtkamer zit vol want elke patiënt neemt zijn hele familie mee. Er wordt gezellig take away roti gegeten en televisie gekeken. Het gaat op een caribisch tempo. Gelukkig is de diagnose uiteindelijk dat er geen verdere behandeling nodig is. We varen gerustgesteld naar Peters Island. In de schemering komen we aan, dat doen we niet graag. Ankeren blijkt hier nogal lastig, maar met hulp van de Arpeggio dinghy lukt het ons in het donker toch een goed plekje te vinden.
In deze baai is weinig te beleven, we gaan de volgende dag door naar Soper's Hole op Tortola. De Vrijheid blijkt hier ook te liggen, er wordt meteen gezellig geborreld. Verder kunnen we de website aanvullen op een gezellige patio waar gratis wireless internet is.
Als we een tochtje maken met de dinghy door de mangrove en daarna een stuk wandelen zien we opeens de deksel van onze schoenendoos terug die 3 dagen eerder bij een ander eiland 10 mijl verderop van ons dek is gewaaid!
We varen door naar Jost van Dyke, waar we een paar dagen doorbrengen in Little Bay en Great Bay. Er wordt door George en Bas gesleuteld aan de Arpeggio motor. Elke dag concluderen ze dat ze steeds beter weten waar het niet aan ligt. Think positive...
Schuin aan de overkant ligt Cane Bay op Tortola; een leuk ordinair vakantieoord waar het heerlijk "mensen kijken" is. Dat doen we dus ook de hele dag.
Tussen de eilandjes door proberen we de ondieptes te omzeilen op weg naar Marina Cay. Een spannend tochtje waarbij we sinds tijden onze hersens weer eens moeten gebruiken. Dat valt niet mee. Opgelucht ankeren we voor een eilandje met vrolijk gekleurde gebouwtjes.
Dagelijks is er een fout happy hour met "hawaiiblouse optreden" waar de amerikaanse chartertoeristen voor in de dinghyfile gaan. Wij zitten even aan ons USA tax en gaan lekker terug naar de boot.
We hoppen naar de overkant. In Trellis Bay kunnen we vlak voor het vliegveld ankeren. 's Ochtends vroeg halen we zus Annemarie, Ewoud en hun dochters op. De nichtjes blijken nichten geworden te zijn. Het is geen toeval dat onze bruidsmeisjes juist nu zijn ingevlogen. Met witte duivenslingers, roze ballonnen en champagne vieren we dat we 1 jaar getrouwd zijn en nog steeds op huwelijksreis. Tot nu toe is het heel goed uit te houden!
Trellis Bay is een gezellig surfersparadise met een cool sfeertje. Chillen bij het strandje en nog een drankje bij het Last Resort op het eilandje midden in de baai. Daarna varen we naar Coopers Island, waar familie de Man het enige betaalbare vakantiehuisje van de BVI heeft geboekt in een gay friendly resort.
Behalve een zeer gastvrij en goed restaurant en een stuk of tien schattige huisjes tussen de palmbomen is er helemaal niets op dit prachtige eiland. Perfect! We praten bij, lezen en luieren. Het is er ook prachtig snorkelen.
Lisanne en Sem leren eindelijk fietsen op een driewieler en doen Erine en Miled in alles na. 't Is één groot avontuur: krabben en salamanders spotten, palmboom klimmen en kokosnoten en schelpen zoeken.
Erine en Miled krijgen echte rastavlechtjes. Dapper slikken ze hun tranen weg (Miled: "Ik kan wel gillen van de pijn"). Wie mooi wil zijn...
Bas en Hilda maken twee indrukwekkende duiken naar het wrakschip RMS Rhone. Even schrikken als onder water blijkt dat we er echt helemaal in gaan. We zien o.a. de zilveren lepel en heupfles van de - helaas verdronken - kapitein. Divemaster Pip is erbij met de onderwatercamera.
De Arpeggio komt speciaal langs om koninginnedag te vieren. We zetten nog net geen vrijmarkt kraam op 't strand, maar er is pretzelhappen (ontbijtkoek was niet te krijgen) en een limoen-op-lepel-loopspelletje op het strand. 's Avonds wordt er, geheel in stijl, oranje kreeft gegeten.
De tijd vliegt voorbij. Het vakantiehuisje wordt ontruimd en we varen met z'n allen naar Village Cay Marina op Tortola. In Europa hadden we ankerangst. In de Carieb ankeren we overal en nu hebben we weer havenangst. Het aanleggen gaat gelukkig goed. Een perfecte plek voor nog een weekje vakantie, met een prima hotel en een heerlijk zwembad. Hier zullen we starten met de voorbereidingen voor de lange tochten die op het programma staan.
Hilda maakt de wc 4x van voor tot achter open, heerlijk. Kilo's kalk en ellende komt eruit. Dat blijkt niet de enige klus te zijn. De buiskap is stuk en de zoutwaterpomp van de generator lekt. Als we de dieseltank nog even af willen toppen raakt hij maar niet vol. Na 1, 2, 3, 4,... kannen, ruikt het binnen opeens wel erg dieselig. Achter de betimmering ontdekken we dat de vulslang van de dieseltank eraf is geschoten. Met veel zorg hebben we de diesel direct in de boot gegoten! Bas klimt vrij snel uit z'n dal en begint met schoonmaken, waar hij een paar dagen mee bezig is. Vreemd dat de slang er met geen mogelijkheid meer aan te krijgen is; 15 cm tekort. Hoe dat zit zullen we wel nooit weten.
Opgelucht gaan we na alle reparaties eindelijk aan de slag met de echte voorbereidingen. Als we echter de halve supermarkt in de kastjes willen stouwen, komen er 5 (!) kakkerlakken tevoorschijn. Dat betekent alle kastjes weer leeghalen, gif spuiten en weer schoonmaken. Dit schiet niet op. We hebben pas echt een serieuze dip als de blender ook nog stuk blijkt te zijn.
Gelukkig helpt ons bezoek waar 't kan. De kindjes kunnen lekker met hen naar het zwembad, waardoor wij de moed niet verliezen.
Wel wat ongezellig dat we zo druk zijn. Heerlijk dat je dan familie hebt die dat begrijpt en vol enthousiasme bijspringt. En passant nemen ze Puck ook nog onder hun hoede. De Arpeggio helpt ons weer door onze gasflessen te laten vullen en onze buiskap mee te nemen van de zeilmaker.
Een hoogtepunt was het zwemmen met dolfijnen! Een middagje waterpret met Picasso en Poseidon staat garant voor puur geluk.
Nu we al maanden alleen nog maar korte tochtjes hebben gevaren onder ideale weersomstandigheden, zien we wel weer een beetje op tegen de komende lange tochten. Maar voor we het weten is het alweer bonte avond: de Arpeggio gaat naar de Azoren; Annemarie, Erine en Miled met het vliegtuig naar Nederland en Ewoud en wij met de Adagio naar Bermuda.
Ook vrijdag 6 mei, de dag van vertrek is nogal hectisch; laatste wasje, uitklaren bij customs en immigration, de haven betalen, de boot schoon en vaarklaar maken en water bijvullen. Tijdens de laatste duik in het zwembad blijkt Lisanne opeens te kunnen "zwemmen" zonder bandjes. Apetrots wordt het natuurlijk meerdere keren gedemonstreerd. Pas om 16.30 uur varen we de haven uit. Maar niet voordat we onze laatste caribische piña gedronken hebben!
