We ankeren in Martinique voor het Bakoua hotel waar (o)pa Hans en (o)ma Ria 2 weken logeren. Vanuit de ontbijtzaal zien ze ons 's ochtends vroeg aankomen en in de dinghy stappen. Ze wachten ons op op de hotelsteiger. Wat heerlijk om elkaar weer te zien.
Lisanne denkt dat Sinterklaas nog even terug is als alle cadeaus uit Nederland uit de koffers getoverd worden. Veel dank ook aan Harry, (grote) Hilda en familie de Man.
Na de ongerepte Grenadines is het bijna raar om weer in de "bewoonde wereld" te zijn. Er moet na bijna 4 weken "niksland" opeens weer van alles: veel wassen, boodschappen doen, de boot weer eens goed schoonmaken, naar het internetcafé, een auto huren enz. We stouwen de koelkast weer lekker vol met franse kaasjes, merguez worstjes en wijn.
We profiteren stiekem mee van deze luxe resortvakantie: een zwembad en privéstrand met enorme badlakens en strandbedden, rieten parasolletjes en elke dag een badmodeshow.
]
Oneindig lang douchen of in bad en elke dag schone spierwitte handdoeken is voor ons ook een feestje. Omdat opa en oma zich regelmatig enthousiast over de kindjes ontfermen, is het voor ons ook echt vakantie. Bas leest op het strand graag over de avonturen van zijn collega reizigers...
We maken een tochtje naar Les Trois Islets. Een leuk dorpje waar we met z'n allen voor anker overnachten, genieten van de stilte en lekker zwemmen. De uitgebreide franse lunch overtreft onze stoutste culinaire verwachtingen (foie gras met vijgencompote en gegrilde vis met kokos, mmmm). Bas haakt helaas af omdat hij aan de wc gekluisterd is.
Terug in Anse Mitan gaan mama Ria en Hilda ouderwets een middagje shoppen. Verder gaan we droog snorkelen met de Aquascope, een soort onderzeeboot. Sem oefent veelvuldig zijn nieuwste woordje "visvisvisvisvisvisvis" en Lisanne ziet heel veel Nemo's.
Na een nachtje vreselijk hobbelen aan de steiger breken we onze was- en schoonmaak-marathon vervroegd af om een rustiger plekje op te zoeken. We varen naar Grand Anse d'Arlet. Een perfect zeiltochtje voor de wind op de genua. Daar zien we de Nelson en Arpeggio gelukkig weer, zodat er meteen gezellig geborreld wordt. De autoloze 'boulevard' van deze mooie baai is een heel groot strand met allemaal leuke restaurantjes en cafeetjes. Perfect om een middagje met z'n allen door te brengen.
We varen weer terug naar ons basiskamp. Onderweg steekt een schildpad even zijn koppie boven water naast de boot! Terug in Anse Mitan gaat er een druk programma van start. We huren een auto en verkennen dit ontzettend franse eiland. We bezoeken de Balatatuinen: veel flora en een beetje fauna (kolibri's).
Tijdens de lunch met prachtig uitzicht durven de mannen lambi te bestellen (de glibberige bewoner van zo'n enorme schelp waarin je de zee kunt horen) en vinden het nog lekker ook.
's Middags zien we tig soorten bananen in het bananenmuseum: groene en rode, zoete en hartige, design bananen en ook hele grote en hele kleine. Verder blijk je echt oneindig veel te kunnen maken van bananen. Zo'n leerzaam museumbezoek hoort gewoon bij je algemene (bananen)ontwikkeling. Helaas zijn we er nog steeds niet achter waarom ze krom zijn, maar... er zijn ook rechte!
We sluiten af met een bezoekje aan rumstokerij Saint James (waar Bas ooit productmanager van was en toch zeker 2 dozen per jaar van verkocht). Als je frequent rum(punch) drinkt, moet je toch een beetje weten wat je binnenkrijgt. Voor de afwisseling kunnen we voortaan ook eens een Ti-punch bestellen of zelf brouwen (met suikersiroop en citroen). We vragen ons af waarom we met pa en ma Kornman toch altijd bij een drankproeverij terecht komen. Het zal wel toeval zijn.
Op de terugweg stoppen we nog even bij de Carrefour. Heerlijk om weer eens een kofferbak vol te kunnen laden met proviand. De dinghy zinkt bijna als we alles aan boord brengen.
De volgende ochtend moeten we alweer vroeg op. Bas krijgt als vervroegd verjaardagscadeau "duiken voor 2 met oppasservice". Bijna onwennig gaan we weer eens echt met z'n 2-en op stap. Met een snelle raceboot worden we naar de duikstek gebracht, waar we onder water genieten van enorme koraaltuinen, kleurige visjes en... een schildpad!
De tijd vliegt echt voorbij. Voor we 't weten hebben we de afscheidslunch achter de kiezen, waarna de taxi naar het vliegveld alweer voorrijdt.
Het is echt even slikken om weer voor maanden afscheid te moeten nemen. Deze gedeelde vakanties zijn een enorme bonus tijdens onze reis. Hoe vaak ga je anders samen met je ouders of goede vrienden op vakantie? Deze bijzondere weken pakt niemand ons meer af.
We installeren ons weer aan boord en zijn snel gewend aan de iets minder luxe omstandigheden. Het anker gaat op om na een overnachting bij Les Trois Islets door te varen naar Dominica. Na een dagje motoren komen we vlak voor zonsondergang aan in Portsmouth, waar onze flottieljevrienden ook net gearriveerd zijn.
Je ziet duidelijk de gevolgen van de vele orkanen die hier de afgelopen jaren schade aangericht hebben. Er liggen diverse bootwrakken al bijna 10 jaar tegen de kant te roesten. Niemand heeft er geld om ze op te laten ruimen, een droevig gezicht.
Verder is Dominica een droomeiland. Eindelijk zijn hier weer de boatboys. Danny brengt vers brood, fruit en groente ("today is Danny day"). Hij laat de lokale producten proeven en vertelt hoe we het klaar moeten maken.
Martin regelt voor ons een auto/wandeltocht over het eiland en een boottocht over de Indian River.
Gids Maclin rijdt ons over dit vulkanische eiland dat zo vruchtbaar is dat gelukkig niemand honger hoeft te lijden. Hij laat zien waar en hoe mango, ananas, papaya, dasheen, yam, grapefruit, thee, tijm en laurier groeien.
Weer beseffen we hoe ver we gewoonlijk van de natuur afstaan. We mogen hier en daar wat plukken, zodat we supervers kunnen eten en zelfgeplukte thee kunnen zetten (bijna net zo lekker als Pickwick).
Met 6 volwassenen en 6 kinderen tussen de 0 en bijna 4 jaar durfden we het net aan om de korte wandeling door het regenwoud te maken. Het blijkt een uitdagende tocht te zijn over rotsige paden en door riviertjes.
We hebben allemaal een flink aantal kilo kind op onze schouders of in de buikdrager, maar met wat hulp van Maclin lukt het om allemaal heelhuids de enorme waterval te bereiken. De echte diehards wagen een duik in het ijskoude water.
Deze perfecte family survivaldag eindigt met rumpunch bij beachclub Purple Turtle.
Als Martin ons de volgende ochtend vroeg in zijn houten bootje de Indian River oproeit, gaat de knalharde carnavalsmuziek langzaam over in vogelgeluiden. Jeroen heeft koffie meegenomen zodat we langzaam echt wakker worden. Heerlijk rustig dobberen we over deze prachtige rivier met aan weerszijden indrukwekkend regenwoud en moeras. Af en toe vliegt er een papegaai over. Zelfs de kindjes worden er stil van.
We genieten nog een paar dagen van dit prachtige eiland. Het wordt helemaal gezellig als we ook Dennis en Leonie van de Aeolus eindelijk weer eens zien, sinds Scheveningen.
Lisanne wordt voor haar eerste echte verjaarspartijtje opgehaald met de dinghy. Puck geeft een onvergetelijk feestje. Via de flessenpost krijgen ze echte schatkaarten, waarmee ze zoeken naar een schat onder een pratende palmboom (lang leve de portofoon). Lisanne raakt er niet over uitgepraat.
Dit eiland heeft bij ons allemaal een bijzonder plekje in ons hart veroverd. Met moeite besluiten we toch maar te vertrekken richting Guadeloupe.